یک تصمیم مهم!

بعد از چهار سال که هفته ای دوبار میرفتم پیش روانکاوم بنا به دلائلی تصمیم گرفتم کمش کنم و تبدیلش کنم به هفته ای یه بار.

یعنی یک روز کمتر از خودم حرف زدن ،یک روز کمتر به سراغ ناهشیار رفتن ،یه روز کمتر پرداختن به ریشه و اساس دردها و......

یعنی یک روز بیشتر دلتنگی!

همیشه جدایی،کنده شدن وفاصله گرفتن تلخیا و سختیای خودشو داره.

مثل نوزادی که از شیر گرفته میشه!

مثل اولین روز مهد و مدرسه!

مثل اولین روز دانشگاه!

و مثل ازدواج و کنده شدن از روزهای مجردی...

امیدوارم تصمیم درستی گرفته باشمو سختی و دلتنگیشو طاقت بیارم.